کانون زنان ایرانی : نمایندگان زن مجلس هفتم روزهای آخر ترک صحن علنی مجلس و ورود زودهنگام به تعطیلات نوروزی از نحوه عملکرد خود در حوزه زنان راضی بودند اما گفت و گو با صاحب نظران و کارشناسان این حوزه نشان داد که نقدهایی بر نحوه عملکرد زنان در مجلس وجود دارد.
زنان در مجلس هفتم زمانی فعالیت سیاسی اجتماعی خود را آغاز کردند که در همین حال گروهها و طیفهای سیاسی و اجتماعی و فعالان مدنی در ایران تغییر قوانین را در حوزه زنان در دستور کار خود قرار دادند.
برخی از زنان اصولگرا نسبت به عملکرد مجلس هفتم و به ویژه عملکرد زنان این نهاد نقد دارند.مریم بهروزی که خود تجربه فعالیت در چند دوره مجلس را در کارنامه فعالیتهای سیاسی خود دارد، این روزها به عنوان دبیر جامعه زینب(س) و مشاور رییس جمهوری در حوزه زنان فعالیت میکند.
او عملکرد زنان مجلس هفتم را قابل قبول نمی داند و بر این باور است که حوزههای اساسی و موضوع های ضروری تر باید در این مجلس برای حمایت از زنان مورد بررسی قرار میگرفت.
او علاوه بر انتقادی که بر طرح لایحه حمایت از خانواده در مجلس هفتم دارد، تنها اقدام مثبت این مجلس را بررسی موضوع سهم ارث زنان میداند و البته میگوید:« در همین زمینه هم زنان باید جسورانهتر و با درایت بیشتری اقدام کنند.»
فخرالسادات محتشمی پور نیز برخی قوانین تصویب شده در مجلس هفتم در خصوص خانواده و همسر دوم گرفتن مرد بدون اجازه زن و تنها در صورت تمکن مالی را شرمآور می داند و معتقد است که چنین رویه از سوی مجلس تنها توهینی بزرگ به انسانیت، جایگاه خانواده و در راستای حمایت ازمردان هوسباز و ثروتمند است.
فاطمه آلیا که به عنوان یک نماینده زن در جریان مصوبات مجلس هفتم است کارنامه مجلس در این دوره را مثبت می داند و در همین زمینه از تصویب 54 مصوبه در حوزه زنان خبر میدهد:« تصویب منشور زنان از دیدگاههای امام (ره) و رهبر معظم انقلاب در 148 ماده و لایحه صندوق بیمه زنان خانه دار که در دولت آماده شده، اختصاص اعتبار 30 میلیارد تومانی برای تحت پوشش قرار دادن زنان سرپرست خانوار و معلولان و جذب 450 میلیارد تومان دیگر نیز برای سال آینده از جمله این 54 مصوبه مجلس هفتم برای زنان ایران است.»
آلیا همچنین در پاسخ به اینکه کدام مصوبه دامنه شمول و تاثیرگذاری بیشتری داشته میگوید:« اینطوری نمی شود پاسخ داد. مثلا قانون تابعیت برای شرق ایران و به ویژه ساکنان استان خراسان و سیستان و بلوچستان راضی کننده بود. چون غالب ازدواج ها با مرد خارجی در این استان ها صورت میگرفت و در نهایت بر اساس این مصوبه حق تابعیت فرزند زن ایرانی به او رسید.»
شهلا اعزازی جامعه شناس نیز عملکرد مجلس را از منظر یک نهاد قانونگذار مورد بررسی قرار داده و بر این باور است که مجلسیان و نه تنها زنان حاضر در مجلس دید جنسیتی نسبت به مصوبات و طرح ها ندارند و همچنان برخی دیدگاههای سنتی و منسوخ در رای آنها تاثیرگذار است.
بر اساس آماری که اعزازی ارایه می دهد بیش از ۵/٩١ درصد از زنان و مردان مخالف ازدواج موقت و چند همسری هستند و در حدود ۶١ درصد مردم موافق داشتن حق طلاق برای زنان اند.
او این آمار ها را نتیجه بررسی و پژوهش های آکادمیک می داند و بر این باور است که اگر بخواهیم به نتایج این تحقیقات استناد کنیم مجلس می تواند خواسته های در اولویت زنان از جمله حق حضانت فرزند و حق طلاق را مورد بررسی قرار دهد نه اینکه به بررسی مواد قانونی بپردازد که نتیجه تصویب آن جز از هم پاشاندن خانواده ها نکته دیگری را در بر نخواهد داشت.
سهیلا جلودارزاده که با انتخابات میان دوره ای مجلس به جمع زنان مجلس هفتم پیوسته به دیدار اخیر زنان مجلس با رهبر اشاره می کند و اینکه حتی مقام رهبری نیز با تعدد زوجات مخالفت کردند.
او که از منتقدان لایحه حمایت از خانواده و طرح آن در مجلس است امید دارد که در فرصت باقی مانده تا انتهای کار این دوره از مجلس ماده 23 از این لایحه خارج شود. به گفته او باید در طرح های مجلس الویت خواسته زنان مشخص و طرح شود.
در همین زمینه آلیا معتقد است:« طرح هایی که در مجلس ورود پیدا کرده طرح هایی برگرفته از خواست زنان ایران بوده و به ویژه اولویت ها در این زمینه لحاظ شده است.»
آلیا همچنین در ادامه طرح ها و برنامههای مجلس افزایش مدت زمان شیردهی مادران کارمند از چهار ماه به شش ماه را از دیگر مصوبات مجلس برای زنان می داند.
همچنین او به قانون حق بیمه برای بازماندگان زنان سرپرست خانوار اشاره می کند:«این طرح به زنان سرپرست خانوار اجازه میدهد تا مستمری آنان برای فرزندان و خانواده شان باقی بماند در حالیکه پیش از این صرفا بعد از فوت مرد مستمری به خانواده او می رسید و برای زنان سرپرست خانوار چنین حقی وجود نداشت.»
+ There are no comments
Add yours