بیانیه کانون مدافعان حقوق بشر: حرکت ملی خشونت‌زدایی را سامان دهیم

26 شهریور 1388

کانون مدافعان حقوق بشر: کانون مدافعان حقوق بشر با انتشار بیانیه ای با توجه به بروز پدیده خشونت در ابعاد مختلف و اشکال کهنه و جدید آن در ماه های اخیر، پیشنهاد داد تا حرکت ملی خشونت زدایی سامان داده شود.

به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، در بیانیه این سازمان مردم نهاد که خطاب به تک تک ایرانیان دلسوز با هر ایده، مرام و تفکر و در هر جایگاه و مقام و در هر گروه و نهادی نوشته شده، پیشنهادهایی برای خشونت زدایی در جامعه به روشنفکران و نهادهای مدنی، صنفی و حقوق بشری و احزاب و گروههای سیاسی، اجتماعی و اصحاب قلم و همچنین مسئولان امر داده شده است. به اعتقاد کانون مدافعان حقوق بشر، میانه‌روان عرصه قدرت و سیاست نقش اساسی در این دوران جامعه ایران خواهند داشت. متن بیانیه کانون مدافعان حقوق بشر که بیست و پنجم شهریور ماه 1388 منتشر شده به شرح زیر است:

هموطنان عزیز

کانون مدافعان حقوق بشر با باور عمیق به صلح به عنوان پایه اصلی زیست انسانی در جوامع بشری و لازم‌ترین و فوری‌ترین نیاز جامعه بشری به ویژه در دوران کنونی، نگرانی عمیق خود را از بروز، تداوم و حیات ریشه‌های سیاسی- اجتماعی آن در کشور ایران و در وضعیت کنونی اعلام می‌دارد.

آنچه متأسفانه طی ماه های اخیر شاهد بودیم، بروز پدیده خشونت در ابعاد مختلف و اشکال کهنه و جدید آن بود که به واقع تمام مدافعان حقوق بشر و صلح طلبان را نگران و هراسناک کرده و صد افسوس که قربانیان پیدا و پنهان بسیاری نیز داشته و اکنون نگرانی ما نه تنها از عدم جبران خسارت‌هاست که از تداوم خشونت‌هاست.

روی سخن ما در این بیانیه با تک تک ایرانیان دلسوز با هر ایده، مرام و تفکر و در هر جایگاه و مقام و در هر گروه و نهادی است.

در شرایطی که جامعه آبستن تحولات عمیق بوده و به اذعان همگان فقر، بیکاری، تبعیض قومی و جنسیتی، تهدیدات خارجی و بسیاری عوامل دیگر عوامل بر هم زننده صلح و امنیت و پایداری اجتماع به شمار می‌آیند، افزون بر این عوامل، خشونت عریان، زندان، شکنجه، کلام خشن، تهدید، تجاوز، ترویج قانون‌گریزی و تمسک ابزارگرایانه به قانون به شرط تأمین منافع خود و گروه های خودی، بی‌توجهی به منافع ملی و تلاش برای حذف و قطع حیات جریان ها و گروه‌های سیاسی- اجتماعی با علایق و سلایق متفاوت که خود شکل پیچیده‌ای از خشونت است، استفاده ابزاری برخی از تریبون‌های عبادی- مذهبی برای ترویج خشونت و تهدید مخالفان، بی‌اعتنایی به خواست جوانان و مخالفان و منتقدان و حتی بی‌توجهی به توصیه‌های بزرگان سیاسی- مذهبی که خود می‌توانند به عنوان مراجع قابل اعتنا و اتکادر جامعه باشند، جامعه را مورد تهدید جدی قرار داده است.

تاریخ اندرز گذشته و عبرت حال است. تاریخ نشان داده است که خشونت با ایجاد نفرت به باز تولید خشونت می‌انجامد و تر و خشک را در جامعه می‌سوزاند. در اوضاع و احوال وحشت سیاسی- اجتماعی در جامعه، روندهای پرده‌پوشی به تمامی گسترش می‌یابند و به صورت جزیی از اعمال و تجدید خشونت درمی‌آیند.

هرچه توسل به این شیوه‌ها فوریت بیشتری داشه باشند، تلاشی که از مردم طلب می‌شود، قابل ملاحظه‌تر خواهد بود و حاصل جمع رنج‌ها گسترده‌تر. حتی زمانی که امکان بروز مقاومت‌های احتمالی ناچیز می‌شود، انصراف مردم به صورت بی‌تفاوتی و کاهش سرمایه حمایتی بروز می‌کند که در نوع خود آسیب جبران‌ناپذیری است. افزایش فشارها و تهدیدها این امکان را تقویت می‌کند که مردم در بی‌تفاوتی پناه گرفته و به مقاومت منفعل روی آورند. تردیدی نیست که خشونت و امنیتی شدن محیط اجتماعی زمینه بروز بسیاری از بی‌قانونی‌ها را فراهم می‌آورد.

هشدار و هشدار؛ که شرایط امنیتی و خشونت و ارعاب در جامعه، به نفع هیچ فرد و جریانی نیست و باید با تدبیر و عقلانیت، فضای اعتماد، محبت و مهرورزی را به جامعه بازگرداند.

کاهش رنج های ناشی از حوادث اخیر توسل به قانون است. هنوز می‌توان با پذیرش حق قانونی مخالفان (با هر کمیتی) فضای امنیتی را به فضای محبت تبدیل کرد و مردم نیز با پرهیز از افتادن در دام خشونت‌طلبان و پرهیز از هر نوع خشونت بر مطالبات به حق و قانونی خود پای فشارند. ایران کشور تک تک ایرانیان است و خاک این سرزمین متعلق به همه ما ایرانیان است.

اکنون باید همت کرد و حرکت ملی و مدنی برای مقابله با هر نوع خشونت را سامان داد.

کانون مدافعان حقوق بشر:

از همه روشنفکران و نهادهای مدنی، صنفی و حقوق بشری و احزاب و گروههای سیاسی، اجتماعی و اصحاب قلم مصرانه می‌خواهد برای “خشونت‌زدایی” در جامعه از تمام امکانات مادی و معنوی خود بهره گرفته و منصفانه و مشفقانه به نقد هر نوع رفتار و کلام خشونت‌آمیز بپردازند و مانع گرفتار آمدن جامعه در دام خشونت شوند. بزرگان و مسئولان امر که به دلیل برخورداری از ابزار قدرت، نقش تعیین کننده‌ای در این امر می‌توانند داشته باشند، ضمن پرداختن به ریشه های خشونت و مقابله جدی با آن، با پرهیز از هرگونه تبعیض و جانبداری یکسویه و بکارگیری کلام تند و خشن، مانع حذف جریانات و گروهها و شخصیت‌های سیاسی،مذهبی و اجتماعی با سلایق و دیدگاه های مختلف و قطع شریان های حیاتی جریان های سیاسی، اجتماعی، صنفی و مدنی شوند، چراکه اساساً حذف، مبنای خشونت بشمار می‌آید. بدیهی است میانه‌روان عرصه قدرت و سیاست نقش اساسی در این دوران جامعه ایران خواهند داشت و البته اکنون نیز برخی از بزرگان و مسئولان به درستی از عواقب نگران‌کننده تداوم برخی سیاست‌های جاری سخن می‌گویند و هشدار می دهند.

مطالب مرتبط

+ There are no comments

Add yours