تقدیر از جنبش زنان و جنبش دانشجویی ایران در ایتالیا

صبری نجفی-3 فروردین 1389

درشهر “پوجی بونزی” (poggibonsi ) ایتالیا همه ساله مراسم یادبودی در 20 مارس برای 19 پارتیزان جوان شهر که درسال 1944 به دست فاشیستها به خاطر دفاع از کشورشان به شهادت رسیده اند برگزار می گردد در این مراسم هر ساله با یاد آوری خاطرات و تجارب تلخ وشیرین آن روز یاد پارتیزانهای جوان را گرامی می دارند.

در مراسم امسال این سال گشت ، جنبش مردمی ایران بعد از انتخابات و تاکید بر جنبش زنان و جنبش دانشجویی موضوع ویژه این مراسم بود.

شهردار پوجی بونزی خانم “لوچیا کوککری” بعد از تقدیر از 19 شهید پارتیزان از آزادی و از اینکه آن را مدیون جانفشانی پارتیزانها هستند سخن گفت و تاکید کرد که در هر شرایطی می بایست پاسدار آزادی بود .

شهردار پوجی بونزی سپس از مبارزه مسالمت آمیز مردم ایران برای رسیدن به آزادی و دموکراسی سخن گفت و در حمایت از جنبش مردمی ایران لوح یادبود پارتیزانها را به مصطفی خسروی از کمیته دانشخویان تحکیم وحدت که چند ماهیست که در ایتالیا زندگی می کند اهدا کرد.
مصطفی خسروی بعد از تشکر ابراز امیدواری کرد که روزی نه چندان دور در ایران هم گرامی داشت شهدا رابتوان در آزادی بر گزارکرد.

بخش دیگر مراسم در شهرداری پوجی بونزی به بزرگ داشت زنان پارتیزان اختصاص داشت ، که پابه پای مردان در این راه جان باخته اند. این مراسم به تجلیل از دوزن شجاع این سالها” منصوره شجاعی” از چهرهای شناخته شده کنشگران زن درایران و” نیلده یوتی “اولین رئیس مجلس ایتالیا اختصاص یافت .

“لئون کارلوستیملی “نویسنده کتاب” دلیل احساسات تصویری از نیلده یوتی” صحبت کرد.

“لئونیده یوتی “که به نیلده یوتی مشهور است یکی از فمینیستهای مهم ایتالیا در 10 آپریل 1920 در رجو امیلیا در یک خانواده کاتولیک بدنیا آمد و تحصیلاتش را در دانشگاه کاتولیک میلان به اتمام رساند و برای مدتی تدریس کرد و خیلی زود به آنتی فاشیستها پیوست و تدریس را رها کرد و گروه حمایت از زنان را در مقابله با فاشیسم بوجود آورد درسال 1946وارد پارلمان ایتالیا می شودو نوامبر 1999 چند روز قبل از مرگش به دلیل مریضی طولانی مدت با در خواست خودش از از نمایندگی استعفا میدهد.

نیلده یوتی در 1979اولین زن رئس مجلس ایتالیا میشود و تا 1992 سه بار این مقام را حفظ می کند.

در بزرگداشت منصوره شجاعی خانم لئورا ماتئی استاد انستیتو تاریخ مقاومت در شهر “سی نا” از تلاش های منصوره برای حقوق زنان ایران ؛برای برابری و نوشته های او در زمینه های فرهنگی و اجتماعی سخن گفت و از اینکه در این فرصت می توانند مسائل زنان ایران را باز گو کنند ابراز خرسندی کرد ودر پایان افزود که مسائل همه زنان در هر گوشه دنیا به هم مربوط می شودو بسیار مایل هست که در این زمینه هر کمکی را می توانند انجام بدهند.

صبری نجفی از فعالان حقوق زنان که برای صحبت در مورد منصوره و جنبش زنان ایران به این مراسم دعوت شده بوداز جنبش زنان ازسی سال گذشته تا امروز,از کمپین یک میلیون امضا,از زنان فعال در بند,از مادران عزادار و از منصوره شجاعی و فعالیتهای سالیان درازش در مسائل زنان صحبت کرد.

از مرکز فرهنگی زنان و کتابخانه صدیقه دولت آبادی که منصوره از موسسین آن است، از فعالیت های او در کمپین یک میلیون امضا،از موزه زنان ایران واز کتابخانه های سیار در مناطق دور ایران واز سایت مدرسه فمینیستی که در کنار نوشین احمدی راه اندازی کردند و با وجود همه فیلتر شدن ها, اخبار و مطالب زنان را می نویسند، برای حاضرین سخن گفت.

وی با اشاره به تضییع حقوق شهروندی زنان از ممنوع الخروجی او گفت و از اینکه از 29 دسامبر 2010 برای دومین بار برای یک ماه در زندان بوده است و امروز با وثیقه 250 میلیون تومانی آزاد است.

وی گفت که منصوره و دیگر زنان شجاع ایران افتخار بزرگی نه تنها برای ایرانیان و زنان ایران که برای همه زنان دنیا می باشند.

در پایان مراسم ، متن کوتاهی از منصوره شچاعی خطاب به شهردار و زنان آزادیخواه پوجی بونزی خوانده شد .

دربخش هایی از این مطلب چنین اشاره شده بود :

“سال 1388 با امید و شوری وصف ناپذیر در میان گروه های مختلف اجتماعی و سیاسی آغاز شد. همراهی پررنگ مردم خسته از فشارهاو تنگناهابا امید دستیابی به آرامش و امنیت و رفاه در کنار نیروهای فعال و شناخته شده، تکثر و آرایشی جدید درمیان گروه های اجتماعی ایجاد کرد تا آنجا که ” جنبش سبز” به مثابه نوعی “سونامی ” سرمایه اجتماعی در جامعه سرازیر شد که حضور موثر و پررنگ گروه های زنان به ویژه در ائتلاف ” همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات” بخش عمده این سرمایه اجتماعی را تشکیل میداد.

اما دریغ که زنان ایرانی ، که به دلیل فعالیت های نظری وعملی خویش در ائتلاف های سال های اخیر به ویژه در کمپین یک میلیون امضا و کمپین های دیگر موثرترین گروه در ایجاد حرکت های مدنی و اعتراضی بودند، از همان فردای انتخابات آماج حمله های خشونت بار شدند. یکی جان داد و دیگری روانه سلول های اوین و زندان های دیگر شد، یکی از کار و شغل اش اخراج شد و دیگری ممنوع خروج شد، یکی به اجبار بار سفر بست و دیگری سرگردان و به ناچار پنهان ، از خانه و کاشانه دورشد یکی ماند ودیگری به دلگرمی او مصمم ادامه داد…”

در پایان این مطلب منصوره شجاعی ضمن تبریک نوروز باستانی ، آرزوی به پایان رسیدن زمستان های سخت و طاقتفرسای جهان خشونت را در گرمای آغوش پرمهر برابری خواهی جهانی کرد.