مهر: عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: چنانچه لایحه کاهش ساعت کاری زنان منجر به حذف آنها به نفع مردان در جامعه شود بسیار ناعادلانه است اما اگر با هدف ایجاد تسهیلاتی برای زنان و تبعیض مثبت اجرا شود اقدام بسیار پسندیده ای است.
سهیلا صادقی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب اظهار داشت: اگر این کاهش ساعت کاری برای محرومیت زنان از فضاهای عمومی نیست و هدف آن ایجاد تسهیلاتی برای زنان و تبعیض مثبت به نفع آنان باشد اقدام بسیار پسندیده ای است.
وی با بیان این که باید در جامعه به دنبال تبعیض های مثبت به نفع زنان باشیم، ادامه داد: زنان در جامعه ما عهده دار نقش هایی هستند که مردها این وظایف را بر عهده ندارند و عدالت جنسیتی در جامعه ما حکم می کند که تبعیض های به نفع زنان در جامعه پیش بینی شود.
عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با بیان این که زنان می خواهند بین نقش های سنتی و اجتماعی خود تلفیقی ایجاد کنند ولی این تلفیق برای زنان ما فشارآور است، افزود: احساس رضایت در میان زنان شاغل جامعه پایین است و اگر چه دوست دارند که کار کنند ولی چنانچه از آنها سوال شود که آیا احساس رضایت از وضعیت خود دارند جواب منفی است چرا که درگیری نقش های سنتی و اجتماعی فشار مضاعفی را برای آن ها ایجاد کرده است.
زنان شاغل دو برابر مردان کار می کنند
وی با تاکید بر این که کاهش ساعت کاری فرصتی را به زنان می دهد که بین نقش های خانه و اجتماعی خود هماهنگی ایجاد کنند، گفت: تحقیقات نشان می دهد که زن های شاغل حدود 70 ساعت در هفته به امور خانه رسیدگی می کنند که با جمع 40 ساعت کار بیرون از خانه در واقع دو برابر مردانی که در هفته تنها 20 ساعت در خانه و 40 ساعت در محل کار فعالیت دارند، مشغول به کار هستند.
صادقی در ارتباط با نگرانی زنان شاغل مبنی بر نابرابری فرصت های شغلی با تصویب این قانون اظهار داشت: مگر چند درصد زنان در بخش خصوصی کار می کنند که کارفرمایان به دلیل چنین مصوبه ای ترجیح به استفاده از نیروهای مرد دهند و معمولا هم زنان در بخش خصوصی در بخش هایی مشغول به کارند که متقاضی مرد برای آن وجود ندارد.
این پژوهشگر حوزه زنان تصریح کرد: زن های ما نباید اشتباه کنند و هراس های بی جا نباید موجب شود که در مقابل چنین برنامه هایی که نوعی مهندسی اجتماعی است جبهه گیری کنند.
دیدگاه های فمینیستی در ایران سمت و سوی مردانه دارد
رئیس اسبق مرکز مطالعات زنان دانشگاه تهران با بیان این که دیدگاه فمینیستی در جامعه ما سمت و سوی مردانه دارد و رویکرد آن نیز غلط است، گفت: این دیدگاه زنان را به سمت و سویی می کشد که آنان را با مردان برابر کند در حالی که این برابری نه تنها به نفع زنان نیست بلکه به ضرر آن ها تمام می شود و باید به سمتی برویم که عدالت جنسی ولو این که تبعیض هایی به نفع زنان اعمال شود داشته باشیم.
به گفته صادقی، بسیاری از کشورهای دنیا بر اساس موازین دینی ما حرکت کرده و “ولی گری” را مدر نظر قرار داده اند نه مادری را به طوری که در بسیاری از کشورها مرخصی دوره زایمان هم به مردها تعلق می گیرد و هم به زنان و مرد را درگیر پروسه ولی گیری می کنند همانگونه که در اسلام هم بر روی ولی گری تاکید شده است.
وی تاکید کرد: اگر ما هم در جامعه مان بر اساس عرف مذهبی و نه اجتماعی پیش می رفتیم زنان ما وضعیت بهتری داشتند ولی بر اساس عرف جامعه برخی نقش ها به عهده زنان سپرده شده است.
به گفته صادقی، زنان محور خانواده در جامعه مردسالار ما هستند و ساخت خانواده های ما بر اساس محوریت زن است و اگر فشار بر روی زن کمتر شود نقش های خود را در خانه بهتر عهده دار خواهد شد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: کشوری که می خواهد در مسیر توسعه حرکت کند باید از تمام نیروهای خود یعنی هم مردان و هم زنان استفاده کند.
زنان قربانی سیاستهای غلط دولت ها در دوره های اخیر بوده اند
وی با بیان این که دولتهای ما سیاستهایی غلطی در طول چند سال اخیر در حوزه زنان اعمال کرده اند که عدم توازن در جامعه زنان را به دنبال داشته و زنان را قربانی کرده است، گفت: در دوران اصلاحات بر روی بازار کار زنان و مشارکت اجتماعی آن ها بدون ظرفیت سازی در جامعه مانند ایجاد مشاغل خاص، بالا بردن ظرفیت های اشتغال، انعطاف سازمانهای کاری بر اساس نقش های زنان و حمایت از زنان شاغل تاکید شد و ایجاد توقعات بسیار و مطالباتی را برای زنان به دنبال داشت بدون این که ظرفیت های واقعی جامعه افزایش پیدا کند.
رئیس اسبق مرکز مطالعات زنان دانشگاه تهران تاکید کرد: دولت نهم بر جایگاه زنان در خانواده تاکید دارد که مطابق بر افکار دینی ماست و کسی مخالف آن نیست، ولی از آن طرف سیاستی مبنی بر حمایت زن در حوزه خانواده وجود ندارد و متاسفانه مسایلی که در خانواده، زنان را تهدید می کند مانند خشونتهای خانگی مغفول مانده است.
وی ادامه داد: دولت اگر بر روی بحث مادری و خانواده سرمایه گذاری می کند باید سیاستهایی را اتخاذ کند که زن را در خانواده مورد حمایت قرار دهد ولی در حال حاضر چنین سیاستگذاریهای روشن و شفاف را نمی توان دید.
خروج زنان خانه دار از انزوا مهمترین مسئله جامعه ماست
صادقی با تاکید بر این که دولت باید برای خروج زنان خانه دار از انزوای اجتماعی تلاش کند، تصریح کرد: ایزوله بودن زنان خانه دار و انزوای اجتماعی از مسایل جدی جامعه ماست و برای از انزوا خارج کردن و درگیر کردن آنها با سایر زن ها برنامه ریزی خاصی نکردیم.
این پژوهشگر حوزه زنان تاکید کرد: تاکید دولتها اگر بدون برنامه ریزی اجتماعی باشد به نفع زنان جامعه ما تمام نمی شود و سیاست های دولت در قبال خانواده و اعضای آن روشن و شفاف نیست.
+ There are no comments
Add yours