پدری که دخترش را در تهران زنده به گور کرد

20 اردیبهشت 1387

نخستین خبر از سوی یک خبرگزاری نیمه رسمی منتشر شد: «دختر جوانی که به دست پدرش زنده به گور شده بود، از مرگ نجات یافت.» خبرگزاری فارس در بامداد روز جمعه گزارش داد که این دختر جوان، در «جاده تلو و در زمین های ارتش» به دست پدرش زنده به گور شده بود و بعد از گزارش اهالی محل، توسط ماموران نیروی انتظامی کلانتری ۱۶۶ لشگرک نجات یافته است.

یک منبع خبری در تهران که نخواست نامش فاش شود، در مصاحبه ای با رادیو فردا این خبر را تایید می کند و می گوید: «این دختر ۲۲ ساله که رویا نام دارد توسط ماموران نیروی انتظامی نجات یافته و در حال حاضر در یکی از بیمارستان های تهران بستری است.»

گزارش خبرگزاری فارس نیز حاکی است که رویا – دختر نجات یافته از مرگی دلخراش – ابتدا توسط پدرش «شکنجه» شده، به سختی کتک خورده و بعد نیمه جان مدفون شده است. رویا به ماموران کلانتری ۱۶۶ لشکرگ گفته است که معتاد بوده: «قرص ترامادول مصرف می کنم به همین علت پدرم مرا در منزل مورد ضرب و شتم قرار داد و وقتی بیرمق شدم به این مکان منتقل و در زیر سنگ ها مدفونم کرد.»

مجازات پدر؟

هرچند بنا بر گزارش خبرگزاری فارس در حال حاضر تحقیقات برای دستگیری پدر رویا آغاز شده است، اما نسرین ستوده حقوقدان به رادیو فردا می گوید: «متاسفانه حتی اگر این پدر دستگیر شود و به جرم خود هم اعتراف کند، هیچ مجازاتی در انتظار او نیست جز یک تا دو سال حبسی که معمولا برای این دسته از جرائم در نظر گرفته شده است.»

نسرین ستوده معتقد است: «قانون جزایی ایران نه تنها از انتقام گیری شخصی جلوگیری نمی کند، بلکه در مواردی این رفتارها را مورد تشویق هم قرار می دهد.» این نخستین بار نیست که اقدامات والدین علیه فرزندانشان، آغاز مناقشه ای حقوقی را کلید می زند؛ پیش از و در بسیاری از پرونده های کودک آزاری، مدافعان حقوق کودک گفته اند که بر اساس قانون مجازات اسلامی، «فرزندان، مایملک پدر هستند.»

نسرین ستوده می گوید: «وقتی قانون جزایی صراحتا اعلام می کند اگر پدری فرزند خود را به قتل برساند اعدام نمی شود، و نیز اگر مردی همسرش را در حال ارتباط با مرد دیگری ببیند در همان زمان می تواند اقدام به قتل هر دو نفر کند و اگر فردی تصور کند که فرد دیگری مهدورالدم است، می تواند او را به قتل برساند، طبیعی است که مجازات های شخصی را تشویق می کند.»

این حقوقدان در انتقاد از قانون مجازات اسلامی می گوید: «سوال من این است که اگر قرار است هر کسی بتواند در مورد حق حیات دیگران اظهار نظر کند، پس چرا باید افراد برای سیستم قضایی کشور متحمل پرداخت مالیات شوند؟»

مناقشه فقهی: مهدورالدم

چنانکه تا این لحظه از ادعاهای قربانی پیدا است، پدرش تلاش کرده تا او را به خاطر اعتیادش به قتل برساند. آیا این دختر از نظر قانون مجازات اسلامی «مهدور الدم» است؟

پاسخ نسرین ستوده به این پرسش منفی است. او می گوید که «به موجب هیچ یک از قوانین ما مجازات اعتیاد اعدام نیست.» و تاکید می کند که اصولا ـمصادیق مهدورالدم بودن افراد در قانون ذکر نشده است، و واژه ای است فقهی، بی آن که زمینه تاریخی در قوانین ما داشته باشد.»

او معتقد است که قوانینی از این دست عملا موجب شده اند تا برخی جرایم افزایش یابند. نسرین ستوده می گوید: «متاسفانه در مورد سنگسار و قتل های خانوادگی شاهد گسترش این پدیده هستیم. اگر در دهه قبل قتل های ناموسی فقط در بخش های خاصی از کشور دیده می شد، حالا می بینیم که در تمامی شهرها مواردی از آن به چشم می خورد.»

خانم ستوده در مورد آنچه «شکل جدید قتل های ناموسی» می خواند، می گوید:«مثلا پدری دختر ۱۴ ساله خود را به شائبه ارتباط نامشروع سنگسار می کند و یا پدر دیگری در مجازات دخترش او را زنده به گور می کند.»

«این اشکال جدید قتل نیز الهام گرفته از قانونی است که به آنها اجازه می دهد فرزندان خود را به قتل برسانند. وقتی قانون فردی را که مرتکب رابطه نامشروع شده به سنگسار محکوم می کند در حقیقت به پدری هم که به دختر خود بدبین است، راه مجازات را آموزش می دهد.» با استناد به قوانین ایران، هنوز سرنوشت نهایی این پرونده مبهم است. پدر رویا کماکان آزاد است و هنوز انگیزه تلاش برای قتل دخترش را بیان نکرده است.

اگر او نیز مشابه دیگر خشونت ها از این دست پای «مسایل ناموسی» را به این پرونده باز کند، به جز عنوان های هیجان انگیز به خاطر روش تلاش به قتل برای رسانه ها، باقی ماجرا به دیگر پرونده های خشونت «ناموسی» شبیه می شود که نه برای جامعه ایران تازگی دارند و نه در نگاه پاره ای حقوقدانان، به نتیجه ای مطلوب در پایان روز خواهند داشت.

مطالب مرتبط

+ There are no comments

Add yours