دویچه وله : شهر فرانکفورت آلمان شامگاه دوشنبه (۲۹ نوامبر/ ۸ آذر) صحنه‌ی برگزاری مراسم قرعه‌کشی مرحله‌ی نهایی ششمین جام جهانی فوتبال زنان بود که از ۲۶ ژوئن تا ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۱ (پنجم تا بیست‌وششم تیر ۱۳۹۰) در آلمان برگزار خواهد شد. ۱۶ تیم حاضر در این مرحله به ترتیب زیر در ۴ گروه قرار گرفتند.
گروه نخست: آلمان – کانادا – نیجریه – فرانسه
گروه دوم: ژاپن – نیوزیلند – مکزیک – انگلیس
گروه سوم: آمریکا – کره‌ی شمالی – کلمبیا – سوئد
گروه چهارم: برزیل – استرالیا – نروژ – گینه استوایی
بنا براین، تیم‌های آلمان به‌عنوان میزبان و کانادا، تیم دوم گروه نخست، روز ۲۶ ژوئن ۲۰۱۱ دیدار افتتاحیه را در برلین، پایتخت آلمان، برگزار می‌کنند. گینه‌ی استوایی و کلمبیا، دو تیمی هستند که برای نخستین بار در این رقابت‌ها شرکت می‌کنند.
ورزشگاه‌های آوگسبورگ، برلین، بوخوم، درسدن، فرانکفورت، لورکوزن، مونشن‌گلادباخ، زینزهایم (هوفن‌هایم) و ولفسبورگ، میزبان جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۱۱ خواهند بود.
سیلویا ناید، سرمربی تیم ملی فوتبال زنان آلمان، با ابراز خشنودی از ترکیب گروه خود، گفت که به همراه شاگردانش، به ویژه پس از تعطیلات کریسمس، بر تمرین‌های هدفمند و منطبق با توانایی‌های تیم‌های هم‌گروه، متمرکز خواهد شد.
نماد خوش‌شانسی در برف گیر کرد!
اولیور کان، دروازه‌بان اسبق تیم ملی فوتبال آلمان، که بنا بود در مراسم قرعه‌کشی برای تیم آلمان خوش‌اقبالی به ارمغان آورد، به دلیل بارش شدید برف و شرایط بد آب‌وهوایی در جنوب آلمان، آن‌قدر در فرودگاه منتظر پرواز نشست که در نهایت به مراسم فرانکفورت نرسید.
در ابتدا فرانس بکن‌باوئر به‌عنوان جایگزین او مطرح شد، اما قیصر فوتبال آلمان هم در سالزبورگ اتریش به سرنوشت بهترین دروازه‌بان جهان دچار شد و از مراسم باز ماند. سرانجام گونتر نتسر، ستاره‌ی دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ فوتبال ملی آلمان و قهرمان جام جهانی ۱۹۷۴، این وظیفه را بر عهده گرفت. او در آلمان از طرفداران فوتبال زنان برشمرده می‌شود.
آدریانا کاروم‌بو، مانکن زن اهل اسلواکی، نیز نفر دومی بود که در کنار نتسر، گوی‌های قرعه‌کشی را به دست اشتفی جونز می‌داد. جونز تا سال ۲۰۰۷ عضو تیم ملی فوتبال آلمان بود و در حال حاضر ریاست کمیته‌ی برنامه‌ریزی برای جام جهانی زنان در سال ۲۰۱۱ را بر عهده دارد؛ همان وظیفه‌ای که فرانتس بکن‌باوئر در سال ۲۰۰۶ به خوبی از عهده‌ی انجامش برای جام جهانی فوتبال مردان برآمد.
نکته‌ی جالب این‌که مراسم قرعه‌کشی به دلیل افشای اسناد محرمانه‌ی وزارت خارجه‌ی آمریکا در پایگاه اینترنتی ویکی‌لیکس، با ده دقیقه تأخیر آغاز شد، زیرا شبکه‌ی دوم تلویزیون آلمان (ZDF) به‌عنوان یکی از برگزارکنندگان مراسم، برنامه‌ی ویژه‌ای در مورد عواقب انتشار اسناد یادشده تدارک دیده بود.
فوتبال زنان در آلمان، از ممنوعیت تا جام جهانی
فوتبال زنان سال‌هاست که جایگاه محکمی در آلمان به‌دست آورده است؛ هر چند که در ابتدا به حضور نابه‌جای زنان در عرصه‌ای کاملا مردانه تعبیر شده و به تمسخر گرفته می‌شد. «از دست‌رفتن ظرافت‌های اندام زنانه» در اثر این ورزش، از جمله دلایلی بودند که مخالفان بر طبل آن می‌کوبیدند. استفاده از توپ‌های کوچک‌تر در مسابقات زنان و ۲ زمان ۳۰ دقیقه‌ای به جای نیمه‌های ۴۵ دقیقه‌ای هم از نرمش‌هایی بودند که گهگاه به خرج داده می‌شدند.
در سال ۱۹۵۵ فدراسیون فوتبال آلمان، باشگاه‌های فوتبال این کشور را رسما منع کرد که بخشی از فعالیت‌ها و همچنین زمین‌های تمرین تحت پوشش فدراسیون را به فوتبال زنان اختصاص دهند. اگر چه این ممنوعیت‌ها مانع رسمی‌شدن فوتبال زنان شد، اما در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در گوشه و کنار آلمان، زنان با تشکیل تیم‌هایی غیررسمی به این ورزش می‌پرداختند.
در ۳۱ اکتبر ۱۹۷۰ فدراسیون فوتبال آلمان، سرانجام فوتبال زنان را به رسمیت شناخت؛ تصمصمی که تحت تأثیر عوامل مختلفی گرفته شد؛ از جمله این‌که در دیگر کشورهای اروپای غربی فوتبال زنان جدی‌تر گرفته می‌شد. از سوی دیگر فعالان فوتبال زنان در آلمان فدراسیون فوتبال این کشور را به پایه‌گذاری نهادی موازی و سازماندهی مستقل رقابت‌ها تهدید می‌کردند و مسئولان فدراسیون ترجیح می‌دادند که نظارت و کنترل این عرصه را از دست ندهند.
چهار سال پس از به رسمیت شناخته شدن فوتبال زنان، برای اولین بار مسابقات قهرمانی انجام گرفت و شش سال بعد نیز برای اولین بار جام حذفی. شکل‌گیری تیم ملی فوتبال زنان آلمان هم برمی‌گردد به سال ۱۹۸۲؛ همان سالی که تیم ملی فوتبال مردان این کشور فینال جام جهانی را ۳ بر یک به ایتالیا واگذارد. تیم ملی فوتبال زنان آلمان اولین بازی رسمی خود را در همین سال برابر سوئیس انجام داد. آلمان این بازی را ۵ بر یک به سود خود پایان داد. سیلویا ناید، مربی کنونی تیم ملی، هم عضو تیم ملی آن زمان آلمان بود.
تیم ملی فوتبال زنان آلمان علیرغم عمر نسبتا کوتاه خود، از لحاظ موفقیت چیزی از ملی‌پوشان مرد این کشور کم ندارد. زنان آلمان تا به حال ۷ بار (در سال‌های ۱۹۸۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۵، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷) عنوان قهرمانی اروپا را کسب کرده‌اند و دو بار در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ به عنوان قهرمانی جهان دست یافته‌اند.
تاریخچه جام جهانی فوتبال زنان
جام جهانی فوتبال زنان برای نخستین بار در سال ۱۹۹۱ در آمریکا برگزار شد. ایالات متحده به‌عنوان کشوری شناخته می‌شود که فوتبال زنان را حرفه‌ای کرد. آمریکا که در آن فوتبال تا چند سال پیش ورزشی زنانه محسوب می‌شد، به‌عنوان مهد فوتبال زنان در جهان شمرده می‌شود. دوره‌ی نخست این بازی‌ها که با شرکت ۱۵ تیم از جمله برزیل، ایتالیا، مکزیک، غنا، ژاپن و فرانسه برگزار شد، با قهرمانی میزبان به پایان رسید. نروژ، سوئد و آلمان هم روی سکوی‌های دوم تا چهارم ایستادند.
در دوره‌های برگزار شده، تیم آلمان در مجموع با ۲ قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی در صدر جدول رده‌بندی بهترین تیم‌ها قرار دارد. ایالات متحده (دو بار قهرمانی) و نروژ نیز در مکان‌های بعدی هستند. غیر از این سه تیم هیچ تیم دیگری فاتح جام جهانی زنان نبوده است. در کنار آمریکا و آلمان، تیم فوتبال زنان کشورهای اسکاندیناوی نیز از تیم‌های قدرتمند این عرصه به شمار می‌آیند.
آخرین تورنمنت جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۰۷ در چین برگزار شد. البته این کشور قرار بود ۴ سال پیش از آن میزبان این رقابت‌ها باشد اما به دلیل نگرانی‌های بین‌المللی از فراگیری بیماری تنفسی سارس در آن زمان در چین، کمیته اجرایی فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) تصمیم گرفت بازی‌ها را به آمریکا منتقل کند.
+ There are no comments
Add yours