خبرگزاری فارس: بغض گلویش را میفشارد اما آنقدر پرصلابت است که به آرامی خود را کنترل میکند و با لبخندی می گوید: «خلبانان پیشکسوت زن در زمان گذشته در خطوط هواپیمایی پرواز داشتند اما هماکنون تنها به عنوان استاد خلبانی در بخش آموزش حضور دارند».
به گزارش خبرنگار زنان باشگاه خبری فارس «توانا»، امروزه زنان خلبان در خطوط هوایی، در ارتش، در فضا و در مسابقات هوایی پرواز میکنند.در کشتی کار میکنند، از خطوط لوله محافظت میکنند، به دانشجویان خلبانی پرواز میآموزند و موتورهای جت را تعمیر و نگهداری میکنند.
زنان سهم زیادی در هوانوردی از زمان نخستین پرواز 12 ثانیهای برادران رایت در سال 1903 تا به حال داشتهاند اما هماکنون در خطوط هواپیمایی ایران خلبانان زن به کار گرفته نمیشوند اما مهمترین دلایلی که مانع از استخدام زنان به عنوان خلبان میشود این است که وضعیت فیزیولوژی بدن زنان به گونهای است که پرواز درارتفاعات بلند برای آنها مناسب نیست و از طرفی شرایط ویژه زنان مثل بارداری که مدت زمانی را برای استراحت میطلبد، موجب شده ایرلاینها تمایل چندانی به استخدام زنان نداشته باشند چرا که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.
نخستین خلبان زن کشور
در سالهای دوردست عفت تجارتچی نخستین خلبان زن ایرانی بوده که در سال 1318 برای نخستین بار با هواپیمای شخصی خود پرواز کرد؛ او در خاطراتش بیان میکند: ” از همان کودکی شوق پرواز، آرام و قرارم را گرفته بود و بزرگترین آرزویی که در دل داشتم این بود که روزی خلبان شوم و درسال 1318 توانستم در باشگاه خلبانی ثبتنام کنم؛ در آن زمان 22 یا 23 سال بیشتر نداشتم؛ وقتی مسئولان باشگاه مرا داوطلب خلبانی دیدند سخت متعجب شدند و تحسینم کردند. جراید وقت هم عمل مرا ستودند و خبر آن را غرورآمیز درج کردند “.
خلبان زنی که از آرزوی پروازش میگوید
مریم شعبانی، خلبان در گفتوگو با خبرنگار زنان باشگاه خبری فارس «توانا» اظهار میدارد: با 25 سال سن دارای مدارک خلبانی هستم؛ خلبانی دارای سه مرحله شخصی، بازرگانی و اینسترومنت ریتینگ است و هماکنون در حدود 6 سال است که خلبان شدهام و 200 ساعت پرواز آموزشی را با موفقیت گذراندهام اما هیچ یک از خطوط هواپیمایی کشور خلبان زن را استخدام نمیکنند و من فقط توانستهام به صورت آزمایشی 200 ساعت پرواز کنم.
وی در ادامه میافزاید: خلبانان پیشکسوت زن در زمان گذشته در خطوط هواپیمایی پرواز داشتند اما هماکنون به عنوان استاد خلبانی و در بخش آموزش حضور دارند.
وی با بیان اینکه مدرک دانشگاهی من الکترونیک پرواز در سطح کاردانی بود، عنوان میکند: من لیسانس هوانوردی را نیز گرفتهام همچنین علاوه بر این، مدارک دانشگاهی مهندسی پرواز را از سازمان هواپیمایی کشور اخذ کردهام.
شعبانی ادامه میدهد:در پرواز آموزشی فاصله میان دو شهر اصفهان و شیراز را طی کردم ولی این پروازها بدون حضور مسافر انجام گرفت و در 200 ساعت پرواز آموزشی 70 ساعت آن را به تنهایی و بدون حضور مسافر انجام دادم.
هیچ زنی را به عنوان خلبان و مهندس پرواز استخدام نمیکنند
وی در خصوص علت عدم استخدام خلبانان زن در خطوط هواپیمایی ایران، میگوید: بسیاری از خطوط هواپیمایی اعلام کردند که ما خلبانهای زن را استخدام میکنیم و من حتی در آزمون استخدامی ایران ایر شرکت و پذیرفته شدم و حتی برای مصاحبه حضوری نیز رفتم اما متأسفانه هیچ زنی را به عنوان خلبان استخدام نکردند.
شعبانی با بیان اینکه از نظر قانونی مانعی برای استخدام خلبانان زن وجود ندارد، میگوید: عدم استخدام زنان به عنوان خلبان سلیقهای است به هر حال رؤسای خطوط هواپیمایی تصمیم میگیرند که زنان را به عنوان خلبان وارد خطوط خود نکنند که دلیل این تصمیم آنها مشخص نیست، برخی این تصور غلط را دارند که زنان نمیتوانند به عنوان یک خلبان کار کنند ولی دقت یکی از خصوصیات بارز شغل خلبانی است و دقت زنان در کارها بسیار بیشتر از مردان است؛ خلبانی از جمله مشاغلی است که به تفکر، بدن سالم و دقت نیاز دارد پس به نظر میرسد حضور زنان در این رشته با موفقیت همراه میشود.
شعبانی بیان میکند: به هر شرکت هواپیمایی که برای استخدام مراجعه میکنم هنگامی که مدارک کسب شده و سن کم مرا مشاهده میکنند بسیار تحسینم میکنند ولی وقت استخدام میگویند متأسفیم ما هیچ دستوری برای استخدام زنان به عنوان خلبان نداریم، 15 تا 20 زن در ایران هستند که توانستند در سطح بالا مدرک خلبانی خود را دریافت کنند و همگی ما درخواست داریم تا زنانی که توانمندی دارند در خطوط هواپیمایی استخدام شوند و برای رسیدن به این خواست خود پیگیری زیادی انجام دادهایم اما ما را برای حل این مشکل مجدد به مدیر عاملان شرکتها ارجاع میدهند که آنها دوباره به ما میگویند ما زنان را به عنوان مهندس پرواز و خلبان استخدام نمیکنیم.
وی با بیان اینکه هماکنون به عنوان تکنسین برق هواپیما شاغل است، ادامه میدهد: چون این مدرک را داشتم توانستم در این شغل پذیرفته شوم و گرنه با داشتن مدرک خلبانی در ایران بیکار بودم.
+ There are no comments
Add yours