سه درخت ، سه امید/ روزدرختکاری، روز جهانی زن ودر بهاربه خشونت و حبس و اعدام “نه” بگوییم

مهرزاد حمزه لو-14 دی 1391

مدرسه فمینیستی-درخت سمبل سبزی، سمبل بهار، ریشه گرفتن و پایداری ست. هر سال به انتظار بهار می نشیند و در عطش آبشارهای نور و آفتاب روزهای سخت زمستانی را سر می کند. که می داند بهاری دوباره در پیش است. دوباره سبز می شود، به آسمان می کشد، سایه می بخشد و بار میوه اش را در سفرهً زمینیان پهن می کند. و در ایران روزدرختکاری و روزجهانی زن و عید نوروز یکی در پی دیگری با بشارت بهار از راه می رسد.

سازمان عفو بین المللی اتریش ( امنستی ) به پیشنهاد اعضای ایرانی خود ، امسال به مناسبت این سه دلیل زیبا و زنده ، مراسم درختکاری در پارک دانوب وین برپا کردند. تا به نقض حقوق بشر؛خشونت و اعدام نه بگویند.

این مراسم در روز 13 مارس 2011 در روزی آفتابی و زیبا در ساحل زیبای دانوب با حضور مسولان شهر و اعضای سازمان عفو بین المللی و منصوره شجاعی فعال جنبش زنان و میهمان ویژه این مراسم از ایران تحت عنوان “نهال امید برای حقوق بشر درایران” برگزار شد.

غوغایی ای درخت

چون با هزار رشته تو با جان خاکیان

پیوند می کنی

پروا مکن ز رعد

پروا مکن ز برق که بر جایی ای درخت!

سر برکش ای رمیده که همچون امید ما

با مایی ای یگانه و تنها یی ای درخت

سه درخت، سه زندگی، سه نماد که ریشه در خاک وسر بر آسمان دارند.به عنوان صلح آمیزترین مدل اعتراض به اعدام و نقض حقوق بشر و حقوق زنان درزمینی سبز در آستانه بها ر نشانده شد.

درخت سدر به قربانیان خشونت دولتی، درخت آلش به قربانیان اعدام، با امید به پایان دهی مجازات اعدام در ایران و درخت سیب به زنان حق پایمال شدهً ایران ومبارزهً شجاعانه آنها برای تساوی حقوق زن و مرد تقدیم شد.

سدردرختی است تنومند که بسیار عمر می کند. شاخه هایی کشیده و انبوه و چوب ضخیم و محکمی دارد و نماد پایداری است.
درخت آلش زودروست با عمری کوتاه، اما ریشه هایی قوی دارد که زمین را محکم می کنند. این درخت توانایی باز سازی خودرا دارد و اگرآن را قطع کنند در کنارش درخت دیگری سر بر می آورد.

درخت سیب، سال به سال، بعد از سرمایی سخت دو باره شکوفه می کند و بار می دهد. نماد باروری، زندگی، معرفت و قاطعیت است.

این سه درخت یادبودی همیشگی به نشانه امید، همبستگی و پشتیبان حقوق بشر در ایران خواهند ماند.

مراسم درختکاری با شرکت نمایندهً شهر وین، نمایندگان عفو بین الملل و منصوره شجاعی میهمان ویژه این مراسم، در حضور عده ای از شهروندان وینی برگزار شد. خانم شجاعی ضمن تقدیر از برگزار کنندگان، پیرامون مسائل زنان ایران ، و آرزوی پایان بخشیدن به هر گونه خشونت با کلامی شاعرانه سخن گفتند ایشان با نام بردن اززنان زندانی واعدام شده ، کاشتن و پروردن نهال های مهر و دوستی را جانشینی برای کینه توزی و عناد توصیف کردند . شرکت کنندگان در این برنامه و حضار بسیار تحت تاثیر قرار گرفته و در فضایی غم انگیز و باشکوه در همدلی با همه قربانیان خشونت و خانواده های زندانی و اعدام شدگان گوش به کلام ایشان و موسیقی زیبای ایرانی که همزمان پخش میشد سپرده بودند.

در پایان مراسم خانم شجاعی ضمن پرده برداری از سنگ نبشتهً یادگار این روزصحبت های خود را با این جملات به پایان رساند:

“… امروز در کنار خواهران ام در شهر وین پای در زمین دارم و چشم بر فراز درختان سبزو همه یکدل و یک زبان آرزو می کنیم که به جای هر چوبه داربرروی زمین ، درخت دوستی و مهر ازدل و جان زمین سر برآورد تا که هوا پاک شود و جهان مهربان”