مدرسه فمینیستی: روز 12 اسفندماه 1341 ، روزی سرنوشت ساز و ماندگار در تاریخ سرزمین ماست. در این روز زنان ایرانی به یکی از پایه ای ترین حقوق سیاسی خود یعنی «حق رای» دست یافتند. از آن روز 50 سال می گذرد و امروز در آستانه پنجاهمین سالروز کسب حق رأی زنان قرار داریم.
فعالان حقوق زن در ایران از همان زمانی که قانون مشروطه، زنان را (در کنار دیوانگان و صغیران)، از حق رای محروم کرد به تلاش و مبارزه برای دستیابی به این حق طبیعی خود، همت گماشتند، اما می توان گفت که مبارزات زنان ایرانی برای کسب حق رای، دو دورۀ اثرگذار را طی کرده است. دورۀ اول مبارزه برای کسب حق رای در ایران به میانه سال های 1320 تا 1332 بازمی گردد ، و دوره دوم از سال های 1339 آغاز شد و تا روز 12 اسفند 1341 که در قانون حق رأی زنان به رسمیت شناخته شد ادامه یافت.
در ادامه «گاه شمار وقایع حق رأی زنان در ایران» را که توسط نوشین احمدی خراسانی تهیه و تنظیم شده، می خوانید. لازم به یادآوری است که این کرونولوژی را می توانید در بخش موخره کتاب «من می توانم، حالا می بینید!» نیز که داستانی برای نوجوانان است و توسط نوشین احمدی خراسانی به مناسبت پنجاهمین سالگرد دستیابی زنان ایران به نگارش درآمده است، بخوانید.
اگر می خواهید کتاب «من می توانم، حالا می بینید» را به صورت آنلاین بخوانید می توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:
و فایل پی دی اف کتاب «من می توانم، حالا می بینید» را می توانید از لینک زیر دانلود کنید:
http://feministschool.com/spip….
گاهشمار وقایع حق رأی زنان در ایران / نوشین احمدی خراسانی
ماجرای محرومیت زنان از حق رأی در دوران مشروطه
◀️ ۱۲ اسفند ۱۳۴۱: طبق مصوبه هیأت دولت، حق رأی زنان به رسمیت شناخته شد و دولت طی فرمانی اعلام کرد ماده -۱۳ قانون انتخابات که مانع رأی دادن زنان بود لغو شده و واژه «مرد» از مادههای ۶ و ۹ قانون انتخابات به منظور همسویی با روح مشروطه، حذف شده است.
+ There are no comments
Add yours