روز جهانی زن: تبریک به زنان برای «آنچه باید باشند»

ندا ناجی-28 اسفند 1391

مدرسه فمینیستی: در تعریف زن عبارات بی شماری را از زوایای گوناگون می توان به کار برد، اما زمانی می توان به تعریف درستی از زن دست یافت که به زن به عنوان وجودی مستقل و نه وابسته به جنس دیگر نگاه کنیم و نه آن که زن را موجودی که «مرد نیست» قلمداد کنیم.

روز جهانی زن، روزی است که ارتباط و همبستگی زنان را در سرتاسر جهان هرچه بیشتر برای ما به نمایش می گذارد. یک روز برای نیمی از جمعیت جهان که فارغ از ملیت، مذهب، زبان، و… در زن بودن و پیامدهای ناشی از آن مشترکند.

نمی توان وجوه اشتراک زنان کارخانه نساجی در آمریکا را که در سال 1857 تظاهرات کردند و روزی به نام 8 مارس را رقم زدند، با زنان کارگر ایرانی در سوله های غیر ایمن، و دستمزد پایین تر و طولانی تر بودن ساعت کاری همه این زنان را نسبت به مردان، نادیده گرفت. از این رو شاید در ایران نیز زنان به خیزشی مانند 8 مارس و 19 مارس نیاز دارند تا بتوانند صدای خواسته های خود را به طور جمعی به گوش مسئولان برسانند.

در این میان نباید فراموش نکنیم که روز جهانی زن، متعلق به تمام زنان است. از جمله به زنان تن فروشی که یا صرفاً به دلیل جبر جامعه، این راه را در پیش گرفته اند و با عناوین توهین آمیز، از جامعه، جمع آشنایان و حتی خانواده طرد می شوند و یا کارگران جنسی که به انتخاب خود در این مسیر قدم می گذارند.

این روز بی شک متعلق به زنانی هم هست که غذای شب شان خشونت های همسران شان اعم از جنسی و جسمی است و با این حال، به شوهران خود عشق می ورزند، چرا که به سنت پایبند هستند و مرد را رییس خانواده می دانند.

این روز متعلق به زنانی نیز هست که ناآگاه از حقوق خود، تحت سلطه مردان زندگی می کنند و حتا نمی دانند روز 8 مارس متعلق به آنهاست و منشایی است برای آغاز تغییرات بنیادی در جهت بهبود شرایط زندگی شان. این زنان هرکدام ممکن است به گونه ای از سفره زنان به اصطلاح آگاه رانده شده، سرزنش شده و یا حتا مورد تحقیر و تمسخر قرار گرفته باشند، اما بی شک روز جهانی زن، متعلق به آن ها نیز هست.

اطلاع رسانی در مورد این روز، باید همانگونه که برای دیگر مناسبت ها در ایران صورت می گیرد، در خارج از فضای مجازی نیز انجام گیرد تا زنان بیشتری در جامعه ما با این روز همگام شوند و بدانند که روز جهانی زن، روزی برای پیوند تمام زنان لطمه دیده در سراسر جهان و احقاق حقوق اجتماعی آنان و گرفتن این حقوق از مردسالاران و سلطه گران است.

علاوه بر آن باید تلاش کرد تا «روز جهانی زن» در کنار «روز رسمی زن» در تقویم رسمی جمهوری اسلامی جای گیرد. چرا که به نظر می رسد روز رسمی زن تاکنون، تنها برای تشکر از زن به عنوان مادر یا همسر کاربرد داشته است و در واقع روزی تلقی شده برای تبریک به زنان «به خاطر آنچه هستند» و نه «برای آنچه باید باشند».