رادیو زمانه: امروز شنبه نوزدهم مردادماه، سایت خبرگزاری مجلس شورای اسلامی، دستور کار جلسات علنی مجلس را برای روزهای یکشنبه و چهارشنبه اعلام کرده است. یکی از موارد بیست و یک‌گانه‌ی این دستورات، بررسی لایحه‌ی حمایت از خانواده است که واکنش‌های منفی شدیدی در میان فعالان حقوق بشر، زنان و فعالان جامعه‌ی مدنی داشته است.
در حالی که تقریباً تمامی گروه‌های اجتماعی حتی طیف‌های متعلق به محافظه‌کاران هر یک به نوعی با این لایحه مخالفت کرده‌اند، اما واقعیت آن است که سخت‌ترین مواد این لایحه، یعنی مواد ۲۳، ۲۵ و ۵۳ که بیشترین مخالفت‌ها را ایجاد کرده است، پیشنهاد دولت نهم است و انتظار می‌رود که در طیف موافقان آقای احمدی‌نژاد در مجلس، نیروی معینی از آن حمایت کنند.
دوشنبه‌ی گذشته، در جلسه‌ی اعتراضی کانون مدافعان حقوق بشر اعلام شده بود در صورتی که کمیسیون قضایی این لایحه را بدون حذف بندهای نامبرده، برای رأی‌گیری به صحن علنی مجلس ارائه کند، یک تحصن اعتراضی از جانب خانم عبادی و کانون مدافعان حقوق بشر در مقابل مجلس تشکیل خواهد شد.
بلافاصله پس از آن، شایعه‌ی بی‌سابقه‌ای در مورد خانم عبادی و خانواده‌اش منتشر شد و حتی در سایت خبرگزاری رسمی کشور، ایرنا انعکاس یافت؛ مبنی بر این‌که خانم عبادی و دخترانش بهایی شده و از این طریق در پی جلب اعتماد جامعه‌ی غربی به خود هستند.
برخی فعالان زنان و حقوق بشر، انتشار این شایعه را حرکتی برای منصرف کردن خانم عبادی و کانون مدافعان حقوق بشر از فعالیت علیه این لایحه و جلوگیری از تحصن ایشان و در نتیجه فراهم کردن شرایط تصویب این لایحه دانستند.
در گفت و گو با خانم عبادی، آقای سلطانی سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و همین طور خانم اعظم طالقانی، دبیر کل جامعه‌ی زنان انقلاب اسلامی به این مسائل پرداخته‌ام. خانم عبادی نخست در مورد شایعه‌ی بهایی بودن خود و خانواده‌اش گفت:
من به شیعه بودن خود و اعضای خانواده‌ام افتخار می‌کنم. این مسأله را من تکذیب کردم و دخترم هم که در کاناداست، خبر به گوشش رسیده و تکذیبیه او ظرف ۴۸ ساعت آینده منتشر می‌شود و شکایت من و دخترم هم تقدیم دادسرای جمهوری اسلامی ایران خواهد شد. امیدوارم که با رسیدگی بی‌طرفانه به این پرونده استقلال قضایی ایران ثابت بشود.
ولی منشأ این شایعات کجاست؟
همواره، یعنی از ۱۵ سال قبل به این طرف، من و خانواده‌ام، به وسیله‌ی تلفن‌های ناشناس و نامه‌های ناشناس تهدید می‌شدیم که آخرین بار حدود چهار ماه قبل بود.
در تمامی این نامه‌ها من را متهم می‌کردند که تو محکوم به مرگ هستی و حالا مشخص شد که این افراد از کجا تحریک می‌شوند.
وقتی که از خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران که وظیفه‌اش صرفاً خبررسانی است نه فحاشی، یک چنین تهمت‌هایی به من زده می‌شود، کاملاً مشخص شد تحریککنندگان آن نامه‌های تهدید آمیز و کسانی که در آرزوی مرگ من و در نتیجه خفه شدن من هستند، چه کسانی هستند.
من ابا داشتم از این‌که انگشت اتهام به سوی کسی دراز کنم و الان با خواندن سایت ایرنا و هم‌چنین روزنامه‌هایی که با خوشحالی این مسأله را منتشر کرده‌اند، متوجه خواهید شد تحریککنندگان نویسندگان آن نامه‌ها چه افرادی هستند.
برخی معتقدند که مخالفت شما با لایحه‌ی حمایت از خانواده و وعده‌ی تحصن مقابل مجلس، موجب یا لااقل یکی از موجبات ساختن و انتشار این شایعه است. شما چه نظری دارید؟
دفاع از حقوق زن و مخالفت با لایحه‌ی ضد خانواده که در مجلس مطرح است و موجب تزلزل بنیان خانواده می‌شود و بر خلاف شرع اسلام هم هست و علمای اعلام در این زمینه اظهار نظر کرده‌اند، فقط بر عهده‌ی من نیست.
خوشبختانه تعداد زیادی از زنان، حتی زنان سنتی و بنیادگرا با این لایحه اعلام مخالفت کرده‌اند. بنابراین فرض کنیم فردا بنده را زندانی کردند یا این‌که کشتند؛ این قدر خوشبختانه زنان ایران، آگاه و تعدادشان زیاد است که اعلام موضع می‌کنند و اجازه نمی‌دهند این لایحه و لوایح ضد زن دیگری که احتمالاً در راه است، تصویب شود.
دکتر عبدالفتاح سلطانی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در گفت و گو با زمانه، ابراز امیدواری می‌کند که مواد مورد اعتراض کانون مدافعان حقوق بشر، طبق خواست سخنگوی قوه قضاییه از این لایحه حذف شود:
اطلاع دارید که سخنگوی قوه قضاییه، در مطبوعات به مجلس توصیه کرده بودند که این بند ۲۳ و ۲۵ این لایحه را که مربوط به مسأله‌ی ازدواج مجدد و مسأله‌ی مالیات بر ارث می‌شوند، حذف کنند. دیگر من نمی‌دانم چه کار کردند.
سخنگوی قوه قضاییه این موضوع را رسما در روزنامه‌های کثیرالانتشار و رسانه‌ها مطرح کردند و احتمال دارد که این‌ها، این قسمت‌ها را حذف کنند.
با توجه به این‌که امکان این هست که فردا یکشنبه یا روز چهارشنبه، لایحه‌ی حمایت از خانواده برای رأی‌گیری به مجلس ارائه شود، برنامه‌ی کانون چه خواهد بود؟
ما الان نمی‌دانیم که چه وضعیتی می‌خواهد پیش بیاید. اگر به همان شکل تصویب بشود، یک جوری باید موضع‌گیری بکنیم و اگر نه، آن مواد ۲۳ و ۲۵ را بخواهند حذف کنند، ما هم باید طور دیگری عمل کنیم. پس باید صبر کنیم ببینیم چه کار می‌خواهند بکنند.
شما هفته‌ی گذشته در جلسه‌ی کانون مدافعان حقوق بشر اعلام کردید که بنا به خواست خانم عبادی، در صورتی که کمیسیون قضایی این لایحه را برای رأی‌گیری به مجلس ارائه کند، در مقابل مجلس تحصن خواهید کرد. منظورتان این بود که هم‌زمان با رأی‌گیری این کار را خواهید کرد یا در صورت تصویب شدن؟
نه، منظور این بود که اگر بخواهند در صحن علنی مجلس مطرح بشود و قصد تصویب آن را داشته باشند. طبیعی است اگر مطرح بشود، ولی تصویب نشود، دیگر ما تحصنی نداریم. (اگر) مطرح شود و رد شود، در واقع به مقصود رسیده‌ایم.
منظور این‌که اگر بخواهد مطرح شود و تصویب شود، این کار را می‌کنند. به خاطر این که گاهی وقت‌ها، مثلاً در کمیسیون ممکن است یک چیزی مطرح بشود، ولی در صحن علنی مجلس رأی نیاورد.
بالاخره باید مطرح کنند و به ایرادهای آن توجه کنند؛ بعد یک ایرادی مثلاً به آن بگیرند و بگویند دوباره برود بررسی بشود و امثال این مسائل.
به نظر می‌رسد منظور خانم عبادی این بوده که اگر بخواهد مطرح و تصویب شود، این کار را خواهیم کرد.
خانم اعظم طالقانی، دبیر کل جامعه‌ی زنان انقلاب اسلامی نیز در گفت و گو با زمانه در مورد ایده تحصن در مقابل مجلس می‌گوید:
تحصن غیر قابل پیش‌بینی است؛ چون ممکن است مثبت باشد و ممکن هم هست مثبت نباشد. ولی آن‌چه که مسلم است، عدم رضایت اکثریت خانم‌ها از این لایحه، به طور قطع خیلی فراگیر است.
همین ماده ۲۳ نکته‌ی زبان‌شان است. مرتب دارند ماده‌ی ۲۳ قانون حمایت از خانواده را نفی می‌کنند و (می‌گویند این ماده) به جای حمایت از خانواده تخریب خانواده است.
در صورت ارائه این قانون به مجلس فردا یا روز چهارشنبه، برنامه جامعه‌ی زنان انقلاب اسلامی برای مقابله با آن چه خواهد بود؟
تمام برنامه‌های ما منوط به این است که ما هر چه بیشتر بتوانیم اگاهی‌بخشی بکنیم و در این رابطه، برای مسئولین و مجلس، این را روشن بکنیم؛ به خصوص این دو ماده و ماده ۵۳ که مسائلی در این ماده هم هست که حتی عقد موقت هم ثبت نشود و این عدم ثبت هم خیلی مسأله‌ی مهمی است.
اگر این دو ماده و ماده ۵۳ بخواهد تصویب بشود، کلاً حقوق زنان که زن‌ها سال‌ها زحمت کشیدند، صحبت شده و خیلی از مردها هم متوجه شدند و همکاری کردند و همراهی کردند تا یک حقوقی تقریباً به طور نسبی برای زنان در نظر گرفته شده، این لایحه این را از بین می‌برد.
اگر علی‌رغم تلاش شما، این لایحه مصوب شد، شما چه می‌کنید؟
اگر تصویب شد، بعد باید تصمیماتی را در این زمینه گرفت. اصلاً دولت نباید در این لایحه دستکاری می‌کرده است. اگر هم دولت اعتراضی به این لایحه داشته، باید به قوه قضاییه اعلام می‌کرده؛ نه این‌که در جلسه‌ی هیأت دولت بخواهد این کار را بکند. این مشکل بزرگی است.
+ There are no comments
Add yours