به مناسبت روز جهانی زن: گفت وگوی صمیمانه با دو زن کارگر

مریم زندی-16 اسفند 1386

پیشینبه روز جهانی زن به مبارزات زنان کارگر برای ایجاد شرایط عادلانه تر باز می گردد. این پیشینه مرا بر آن داشت که پای صحبت دو زن شاغل و کارگر ایرانی بنشینم و سهم خود را از روز 8 مارس به انعکاس مشکلات و دادن صدایی برای آنان مبدل سازم. زنان کارگری که به رغم آن که شغلی دارند و «استقلال مالی»، ولی یکی نه «حقی» در خانه دارد و نه «پولی از آن خود» و آن دیگری «کودک اش» را بدون هیچ «حقی» بزرگ می کند.

هنگامی که به صحبت های این دو زن کارگر گوش فرا می دادم به روشنی و صراحت، تاثیر نداشتن حمایت های نیم بند قانونی در مورد زنان، و تبعیض و ناروایی قوانین در زندگی آنان و نیز نقش ویران کننده مجموعه این بی عدالتی ها، را بیشتر لمس کردم. باشد که با مشارکت و آگاهی بتوانیم برای استقرار عدالت و برابری و رفع تبعیض کوشنده باشیم.

گفتگو با زهره

اولین گفتگویم را با زهره آغاز می کنم، زنی چهل ساله و متاهل و دارای سه فرزند. از او در مورد تحصیلات خودش و شوهرش می پرسم، پاسخ می دهد:

◀️  بله از طریق دوستان ام با این کمپین آشنا شده ام. بیانیه آن را هم امضا کرده ام. خوشحالم که خانم ها فعالیت می کنند. مخصوصا در مورد حق حضانت و حق طلاق.