بیش از 900 نفر از فعالان سیاسی -اجتماعی با امضای بیانیه ای خواستار آزادی سریع و بی قید و شرط لیلا حیدری شدند .در بخشی از این بیانیه که به ابتکار جمعی از زنان آذربایجانی تهیه شده ،آمده است:لیلا حیدری هنگام ملاقات با همسر زندانی خود، بهروز صفری (از فعالان سیاسی آذربایجان) بازداشت و اکنون پنجمین ماه دستگیری خود را در بند 209 زندان اوین در حالی میگذراند که به گفته منابع خبری و بنا به گزارشِ گزارشکران حقوق بشر، بارها در زندان دچار حملههای قلبی و میگرن شده است، بطوری که دو بار در حین بازجویی، بیهوش شده و حتی مسوولان بهداری نسبت به وضعیت او هشدار دادهاند.
متن کامل این بیانیه و اسامی امضا کنندگان به این شرح است:
هم اکنون کشور ما در شرایطی به سر میبرد که روز به روز بر محدودیتهای فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در آن افزوده میشود. این تضییقات، پیامدهای بسیار نامطلوبتری را گریبانگیر جامعه خواهد کرد. زنان آذربایجان اعتراض خود را به ادامه این روند اعلام کرده و خاطرنشان میکنند:
1 ـ تشدید فیلترینگ سایتها و و توقیف نشریات و اخطار به آنها مبنی بر اجتناب از طرح مسائل جدی اجتماعی و … موجب به بن بست کشیدن روند دمکراتیزه کردن جامعه و بی محتوایی مطبوعات و جراید شده و نهایتا جریانات اجتماعی را به سوی حرکات افراطی سوق خواهد داد. ما زنان آذربایجان، اعتراض خود را به توقیف نشریات، از جمله توقیف ماهنامه “دیلماج” که به تحلیل معضلات آذربایجان و انعکاس قابلیتهای آن می پرداخت و در صدد ارتقاء بار تئوریک فعالان اجتماعی آن بود و علاوه بر آن تریبونی آزاد برای جنبش مستقل زنان آذربایجان نیز محسوب میشد، اعلام میکنیم. نمونههای متعدد دیگری را می توان برشمرد، از جمله نشریه دانشجویی “تلنگر” که برای طرح مسائل زنان با انتشار اولین شماره خود توقیف شد و هیات تحریریه ومدیر مسوول آن به حراست دانشگاه تبریز فرا خوانده شدند.
ما خواستار رفع لغو امتیاز و توقیف نشریات مستقل آذربایجان و پایان دادن به ارعاب مدیران مسوول مطبوعات هستیم و اخطار به ماهنامهها و فصلنامههایی که برخی شمارههای خود را به طرح مسائل زنان اختصاص میدهند، محکوم میکنیم.
2 ـ جنبش زنان آذربایجان همچنان که از پیشتازان ” کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان” بود- چنان چه در ابتدا بیشتر شهرهای پبشتازاین حرکت، بعد از تهران از شهرهای آذربایجان بودند ـ معتقد است، آشنایی زنان با حقوق داشته و نداشتهشان، مهمترین راه برای تعیین و تثبیت خواستههای آنان به شمار میآید. ما کماکان حامی کمپین به عنوان کف مطالبات زنان هستیم و این را حق مسلم و ابتدایی هر کسی میدانیم که ذیل خواستههای خود را امضا کند. ما هر گونه تهدید یا دستگیری و ارعاب فعالان جنبش زنان را محکوم میکنیم.
3 ـ احقاق حقوق زنان، هدف مشترک فعالان جنبش زنان است. در حالی که زنان ترک، کرد، عرب و… خواستههای مدنی خود را با دیگر زنان فعال در جنبش زنان پیوند زدهاند، در راستای احقاق حقوق ملی خویش و… نیز مبارزه میکنند و بیشترین هزینهها را متحمل میشوند. چنان چه در ماههای گذشته، شاهد دستگیری زنان دگراندیش ترک در نقاط مختلف آذربایجان بودهایم؛ زنانی که هم دغدغه برابری زنان ومردان را دارند و هم دغدغه برابری حقوق اقوا
+ There are no comments
Add yours