رفتار انتخاباتی زنان افغانستان در مقایسه با زنان ایران

مریم رحمانی-18 مهر 1388

مدرسه فمینیستی: ایران و افغانستان دو کشور هم مرز با دین مشترک و فرهنگ بسیار نزدیک به هم، هر دو، انتخابات ریاست جمهوری بسیار مهمی را پشت سر گذاشتند. فارغ از نتیجه انتخابات در هر دو کشور این مقاله سعی بر مقایسه رفتار جنبش زنان ایران و افغانستان قبل از انتخابات دارد.

زنان افغانستان مانند همتایان ایرانی خود وارث فرهنگ مردسالارند . زنان افغان راه درازی را تا بهبود شرایط زندگی در پیش دارند اگرچه وضعیت زنان ایران تاحدودی به لحاظ آموزش و بهداشت بهتر از زنان افغان است اما زنان ایرانی نیز هنوز درگیر مشکلات زیادی در زمینه های مختلف هستند. در افغانستان بعد از سرنگونی طالبان و با روی کار آمدن دولت کرزی اگرچه زنان در چند شهر بزرگ مانند کابل،هرات،مزار شریف می توانند تحصیل کنند اما بطور کلی وضعیت زنان این کشور اسف بار است.%42 مردم این کشور فقیر هستند که بیشتر زنان و کودکان با این مشکل درگیرند، %52 عروس ها در افغانستان زیر18سال دارند،بیسوادی،وضعیت نامناسب سلامت، مرگ و میر مادران، ازدواج اجباری، خشونت خانگی و ناامنی از دیگر معضلات پیش روی زنان افغانستان است(1).جنبش زنان افغانستان قبل از انتخابات اخیر در قالب کمپین پنجاه درصد مطالبات خود را برای بهبود وضعیت زنان این کشور از ریاست جمهور آینده مانند خواهران ایرانی خود (همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات را سازمان دادند ) اعلام کرد.

«کمپین 50 درصد» مانند «همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات» دارای یک مقدمه و بعد مطالبات زنان است، این مطالبات هفت بند دارد. این کمپین با «همگرایی جنبش زنان ایران » در مواردی مشابه و در مواردی متفاوت است؛به طور مثال هم در تراکت و دفترچه های «همگرایی» و هم در «کمپین 50 درصد» هردو آنچه را که می خواهند و چه خواهند کرد و چگونگی آن را مطرح کرده اند و همچنین ابتدا فعالان حقوق مدنی و زنان به معرفی هدف شان از طرح درخواست ها پرداخته اند. هر دو به حق انتخاب مردم احترام گذاشته و کاندیدای خاصی را معرفی نکرده اند. هم «کمپین 50 درصد» و هم «همگرایی جنبش زنان»، مطالبات خود را در سه سطح مردم، جامعه مدنی و کاندیداها مطرح کردند.در ایران مهدی کروبی در بیانه پنجم خود (حقوق زنان) و میر حسین موسوی در منشور حقوق شهروندی به مطالبات زنان پاسخ مثبت دادند. در افغانستان نیز عبدالله عبدالله در جمع فعالان زن حمایت خود را از خواسته های زنان اعلام کرد.

«همگرایی جنبش زنان در انتخابات» دو خواسته اساسی یعنی پیوستن ایران به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض از زنان و اصلاح اصول 19،20،21و115 (2) قانون اساسی ایران را که متضمن برابری جنسیتی نیستند مد نظر داشت.در تراکت هایی که بین مردم پخش می شد این دوخواسته و دلایل درخواست آنها و کمکی که مردم می توانند به تحقق این خواسته ها انجام دهند، توضیح داده شده بود. در دفترچه «همگرایی» نیز بعد از این دو خواسته اساسی، مشروح خواسته های جنبش زنان ایران در سه محور:

◀️  3- http://www.kabulpress.org/