قوه قضائیه در ادامه برنامه سرکوب مستمر جنبش زنان، برای چهار تن از فعالان حقوق زنان در ایران احکام شلاق و زندان صادر کرد. کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران بر این باور است که “این احکام شلاق نقض الزامات بین المللی دولت ایران و در مجموع نشانه بارزی از شکنجه دولتی است”.
در تاریخ 31 فروردین ماه 1387، شعبه 13 دادگاه انقلاب تهران، نسرین افضلی را به ده ضربه شلاق و شش ماه زندان – که به مدت دو سال معلق شده است – محکوم کرد. محمود مصطفایی؛ وکیل خانم افضلی، به وب سایت میدان گفت که در تاریخ 22 اسفند ماه 1386 قاضی دادگاه، علیرغم اینکه هیج مدرکی در رابطه با اتهام وارده به ایشان مبنی بر “اخلال درنظم عمومی” وجود نداشت، این حکم را صادر کرد. نیروهای امنیتی خانم افضلی را در تاریخ 13 اسفند ماه 1385 به همراه 32 تن از فعالان حقوق زنان در تجمعی برای دفاع از 5 تن از همرزمانشان که دادگاهی شده بودند، دستگیر کرد.
این دادگاه خانم ناهید جعفری؛ یکی دیگر از فعالان را نیز به ده ضربه شلاق و شش ماه زندان تعلیقی به اتهامی مشابه در تاریخ دوم اردیبهشت ماه 1387 محکوم کرد. شعبه 16 دادگاه انقلاب خانم زینب پیغمبرزاده؛ دانشجوی جامعه شناسی دانشگاه تهران و از فعالان حقوق زن را نیز در تاریخ 10 فروردین ماه 1387 به دو سال زندان تعلیقی محکوم کرد. خانم پیغمبرزاده قبلا به دو ترم محرومیت از تحصیل توسط کمیته انضباطی دانشگاه تهران محکوم شده بود.
یکی دیگر از فعالان حقوق زنان؛ مرضیه مرتاضی لنگرودی، نیز که در 13 اسفند ماه 1385 دستگیر شده بود در تاریخ 10 اسفند ماه 1386 به ده ضربه شلاق و شش ماه زندان محکوم شد.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران می گوید: “این محاکمات بدون آئین دادرسی انجام می شوند و چنین احکام سنگینی بدون پشتوانه شواهد صادر می شوند. این دادگاهها ابزارتهدید جنبش حقوق زنان هستند تا آنهابا این تهدیدها به فعالیتهای مسالمت آمیزشان پایان دهند.”
+ There are no comments
Add yours