شیرزنان-ترجمه/مرجان نمازی: در روز ششم فوریه 2008، هزاران مربی، دانشجوی رشته تربیت بدنی، مدیران ورزشی، روسای موسسات تفریحی، اعضای فدراسیون های ورزشی، اسپانسر ها، دانشجویان ورزشکار ، دیگر ورزشکاران و خانواده های آنها، در 50 ایالت امریکا، با شعار “مشارکت همگانی”، روز ملی ورزش زنان و دختران را جشن گرفتند. در این روز، علاوه بر برپایی مسابقات مختلف، همچنین مراسم اهدای جوایز و تجلیل از موفقیت ورزشکاران و مشارکت همه جانبه ورزش دوستان ، برگزار شد. در این مراسم، متخصصان و مسئولان، به بررسی مسائل مختلف در ورزش زنان پرداختند و بار دیگر از قانون Title IX، که به موجب آن، هرگونه تبعیض جنسی در موقعیت های تحصیلی و امکانات و فعالیت های ورزشی، ممنوع و غیرقانونی اعلام شد، به عنوان نقطه عطفی برای رشد و موفقیت ورزش زنان یاد کردند.
روز ششم فوریه، در سال 1987، برای نخستین بار با نام روز ملی ورزش زنان و دختران نامیده شد تا یادآور نام “فلو هایمن”( والیبالیست امریکایی در بازیهای المپیک) و موفقیت های ورزشی و اقدامات او در رسیدن به برابری و تساوی جنسی در دنیای ورزش باشد.
هایمن در سال 1986 و در یک مسابقه والیبال در ژاپن از دنیا رفت و از آن زمان تا کنون سعی می شود این روز، فرصتی باشد برای شناساندن و تقدیر از تلاش ها و موفقیتهای ورزشی ورزشکاران زن در گذشته و حال. این روز تائیدی است بر روی مشارکت ورزشی زنان و ادامه تلاش زنان ورزشکار گذشته برای رسیدن به برابری جنسی همه جانبه در دنیای ورزش.
این روز توسط اتحادیه ملی ورزش زنان و دختران، سازماندهی می شود. در این اتحادیه، 5 سازمان خدماتی بزرگ برای دختران و زنان در ایالات متحده با یکدیگر همکاری می کنند که شامل سازمان دختران پیش آهنگ ایالات متحده، انجمن ملی ورزش زنان و دختران، سازمان دختران متحد، مرکز ملی حقوقی زنان و فدراسیون ورزش زنان است.
این سازمانها، روی هم رفته بیش از 427 سال سابقه فعالیت دارند و حدوداً 5.5 میلیون نفر، زن و دختر، در عضویت آنها هستند.
مدیر اجرایی انجمن ملی ورزش زنان و دختران و دیگر افرادی که برای سازماندهی و برنامه ریزی این روز، تلاش می کنند، معتقدند برگزاری این روز در هر سال، بسیار ضروریست و اگر چه سالهای زیادی از آغاز آن می گذرد و سطح کیفی و کمی ورزش زنان رشد بسیار داشته است، اما هنوز هم زنان ورزشکار، از عدم آشنایی و آگاهی مردم و نیز تصورات غلط آنها رنج می برند. این روز، مجالی است که می توان در آن، به فرصت های ایجاد شده در طی این سالیان اشاره کرد و مشکلات ورزش زنان را نیز منعکس نمود.
+ There are no comments
Add yours