نوروز: زمانی که در دولت اصلاحات جریان سازی جنسیتی به عنوان یک استراتژی در نهادهای نوپای مربوط به زنان در دستگاه های مختلف دولتی مورد توجه قرار گرفت، بعضی معتقد بودند که برابری جنسیتی را در تمام دستگاه های دولتی نمی توان دنبال کرد و به نتیجه رساند و ازجمله دستگاه هایی که در نگاه آنان از دایره شمول طرح ها و برنامه های مرکز امور مشارکت زنان دور می ماند، وزارت نیرو بود اما از آنجا که وزیر وقت نیرو نسبت به مسئله زنان دغدغه داشت و برای نقش آفرینی زنان در این عرصه اهمیت قائل بود و نیز به دلیل انتصاب مشاوری متخصص و آگاه توسط ایشان در حوزه مربوطه، شاهد مشارکت موثر و روزافزون زنان در این وزارتخانه در راستای تحقق مأموریت ها و رسالت آن و نیز توسعه طرح های مربوط به صرفه جویی در مصرف انرژی و افزایش بهره وری بودیم.
این دغدغه که پس از دوران اصلاحات سرنوشت دفاتر امور زنان وزارتخانه ها و برنامه های در دست اقدام چه می شود وجود داشت تا این که به تدریج سیاست های زن ستیز آقایان خود را نشان می دهد که متاسفانه در بیشتر موارد توسط زنانی که بودجه بیت المال صرف مدیریت آنان در حوزه زنان و خانواده می شود و به طور طبیعی باید هدف برنامه ریزی برای بهبود وضعیت زنان را داشته باشند، پیشنهاد می شود.
طبیعی است که افزایش مشارکت زنان نیاز به بسترسازی دارد و در کشورهایی که دولت های فربه و نهادهای مدنی ضعیف دارند بیشترین سهم را برای این بسترسازی، دولت دارد و حتی بخش خصوصی و غیردولتی به عنوان تابع دولت ترغیب به نقش آفرینی در این زمینه می شوند. چه کسی است که نداند حذف عنوان مشارکت از نام مرکزی که به نام زنان در نهاد ریاست جمهوری پای گرفته بود و افزودن واژه خانواده به آن، به چه منظوری صورت گرفته است.
همانطور که از رئیس جمهور نهم که در تبلیغات انتخاباتی خود نیز هیچگونه ابایی از انکار وجود تبعیض جنسیتی در کشورمان نداشت و به تبع آن برنامه ای برای رفع تبعیض ارائه نکرده بوده، انتظار توجه خاص به مسائل زنان و افزایش مشارکت آنان در همه سطوح و عرصه های اجتماعی وجود نداشت در دوره جدید نیز انتصاب زنان در سطوح بالای مدیریتی از جانب ایشان را هرگز نمی توان گامی اساسی برای رفع تبعیض جنسیتی، توجه همه جانبه به مسائل زنان و زمینه سازی برای افزایش مشارکت زنان دانست. بلکه این ژست تبلیغاتی بیشتر پوششی برای اجرای سیاست های تبعیض آمیز دولت است که نهایتاً به تحقیر و توهین زنان و سوق دادن آنان به همان جایگاه فرودست تاریخی که رویای شیرین و همیشگی قدرتمداران مردسالار است، منجر خواهد شد. طرح های دولت نهم برای تبیین این جایگاه فرودست در زرورق فریب زنان شاغل و توجیه پرسش کنندگان از حقوق برابر، درحالی توسط مجلس هشتم که اکثریت کرسی های آن را اصولگرایان اشغال کرده اند، حمایت می شود که همچنان داوطلبین دختر ورود به دانشگاه ها رو به افزایش است و به تبع آن میزان فارغ التحصیلان دختر جویای کار افزایش می یابد و این طلب کردن شغل برای تأمین زندگی و معیشت هرچند حق همه شهروندان فارغ از جنسیت آنان است اما طبق تحقیقات صورت گرفته دختران پویا، جستجوگر و آگاه ایران، اشتغال را تنها برای تأمین زندگی روزمره و از بعد اقتصادی نمی نگرند بلکه باحضور در جامعه و عرصه اقتصادی، منزلت اجتماعی خود را نیز جستجو می کنند.
اینک با توجه به بلوغ فرهنگی زنان ایرانی و تأثیرگذاری اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی آنان از مشروطه به این سو و بویژه در سال های اخیر و علیرغم ایجاد ممانعت و محدودیت درعوض بسترسازی و زمینه سازی رشد و پویایی آنان، باعث تحیر و تعجب است که سیاستگزاران و تصمیمگیران و برنامهریزان دولتی با استفاده از فضای آشفته و مه آلود سیاسی کشورمان همه تلاش های صورت گرفته در حوزه اصلاحات و پیش از آن را برای احقاق حقوق همه جانبه زنان و رفع تبعیض از آنان طبق آموزه های اسلامی و فرمایشات امام راحل (ره) خاصه آن جمله تاریخی «زنان باید در مقدرات اساسی مملکت دخالت کنند» و توصیه های رهبری به هیچ گرفته و گویی از ترس از کف دادن فرصت های طلایی موجود، در تصویب طرح های ارتجاعی و غیرقابل پذیرش در عصر حاضر و توسط نسل حاضر و به جبران مافات، گوی سبقت از یکدیگر ربوده و برآنند تا همچنان با سیطره تفکر زن به مثابه ابزار به لذت رساندن مرد و زن به عنوان موجود دست دوم و زیردست، پایه های این نوع تفکر مردود را که در زمان حیات امام به انزوا رانده شده بود محکم کنند.
در پایان لازم می دانم بر این نکته پافشاری کنم که دری که امام خمینی بنیانگزار جمهوری اسلامی ایران برای زنان به جامعه گشودند، توسط هیچ قدرتی بسته شدنی نیست و هم اینک زنان توانمند، مستعد، دانش آموخته، مهارت یافته و باورمند به حضور و مشارکت اجتماعی، خانه نشینی و درخدمت صرف مردان بودن را نخواهند پذیرفت و آنان که بازتولید فرهنگ مردسالار، تحقیر زنان، سلب حقوق زنان از آنان و فرودستی شان را آگاهانه قانونمند می کنند اگرچه توسط انسان هایی از جنس خود ما زنان، تربیت شده اند اما در مقابل فرزندانشان، دختران امروز ایران باید پاسخگو باشند و محاکمه پدر توسط فرزندی که به ستم از حقوق انسانی اش محروم نگاه داشته شد (و ما این روزها شاهد مواردی از آن هستیم) ازبزرگترین و دردناکترین تراژدی های عالم است.
فخرالسادات محتشمی پور، مشاور وزیر کشور اصلاحات و مدیر کل امور زنان – کارشناس ارشد تاریخ و کارشناس مطالعات زنان
+ There are no comments
Add yours