خوشحالم از این پیروزی اگر چه در این دنیا حتی روزنه های کوچک را هم از ما دریغ می کنند. مجله “زنان”، نشریه ای که بخشی از فعالیت های جنبش زنان، را منعکس می کرد و زنان بسیاری اولین آموزه های فمنیستی خود را از آنجا آغاز کردند. به سردبیری شهلا شرکت را پس از شانزده سال کار مداوم پی گیرانه، بستند.
دیروقت شب است ، زل زده ام به صفحه تلویزیون، خبر لحظه به لحظه کارزار انتخابات “سه شنبه بزرگ”* امریکا را از اخبار ۲۴ ساعته BBC لندن پی می گیرم اینکه نتیجه این انتخابات چه می شود گویی که به سرنوشتم گره خورده! در این روز بیشتر از چهل میلیون از شهروندان آمریکا، در انتخابات مقدماتی حزبی در ۲۴ ایالت شرکت کردند تا داوطلبان مورد نظر خود را برای نامزدی یکی از دو حزب جمهوری خواه یا دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری انتخاب کنند. خبرها حاکی از رقابت تنگاتنگ هیلاری رودام کلینتون و باراک اوباما، دو داوطلب باقی مانده حزب دموکرات در مبارزات انتخاباتی خبر می دهد.
“هیلاری رودام کلینتون” اولین سناتور زن در سنای امریکا و در صورت موفقیت در این رقابت ها اولین رییس جمهوری زن آمریکا خواهد بود .هیلاری در آمریکا در زمینه حمایت از حقوق زنان، اشتغال زایی و بیمه درمانی. شخصیتی شناخته شده است. او درطی سناتور بودنش در سنا و همچنین در طول تبلیغات انتخاباتی اش تلاش کرده خود را به عنوان فردی با تجربه در زمینه های مختلف نشان دهد آن گونه که بتواند رهبری دشوار کشوری چون امریکا را به دست بگیرد. او همجون همه فمینیست ها، همواره نام خانوادگی خود “رودام” را پیش از نام فامیلی همسرش در معرفی خود به کار می برد در یکی از این مناظره های تلویزیونی از هیلاری پرسیده شد آیا می خواهد از زن بودن خود در این انتخابات استفاده کند؟ او جواب داد: ” حمله به من به دلیل زن بودنم نیست به این خاطر است که از دیگران پیشم.”
پیش بینی می کنند تا ۴ صبح همه چیز معلوم شود. ، به این همه آزادی و شور مردم غبطه می خورم، بالا و پائین رفتن آرا نگرانم می کند هنوز از این که سناتور “هیلاری رودام کلینتون” بانوی اول پیشین آمریکا زنی که می داند کجای تاریخ این جهان ایستاده در رقابت های انتخاباتی حزب دموکرات پیش تر است خوشحالم، در شهر بزرگ نیویورک که خانم کلینتون نماینده آن شهر در سنای آمریکا است، توانست ۵۷ درصد آرا را از آن خود کند. یکی از غیر منتظره ترین نتایج رای گیری”سه شنبه بزرگ” پیروزی خانم کلینتون در ایالت ماساچوست در حالی صورت گرفت که هر دو سناتور این ایالت که از دموکرات های ارشد حزب محسوب می شوند جان کری و ادوارد کندی، و نیز فرماندار دموکرات ماساچوست از باراک اوباما حمایت کرده بودند.
انچه از گزارشات لحظه به لحظه به نظر می رسد، تنها من نیستم که مشتاقانه این گونه موضوع را پی می گیرم، مردم امریکا نیز بیش از هر انتخابات دیگر با شور و حال دیگری در صحنه حضور دارند. تلفنی از دوستی در کالیفرنیا از چگونگی شور و حال مردم جویا می شوم. حرفم را تائید می کند و می گوید: آنجه می گویی درست است یک بار دیگر در سال ۱۹۶۸ مردم همین گونه با شور اشتیاق در صحنه انتخابات حضور داشتند. این بار شاید به خاطر تعویض رئیس جمهور بوش، یا انتخاب باراک و یا خانم هیلاری باشد که مردم چنین با علاقه به خیابان ها آمده اند.
هیلاری رودام، بعد از پیروزی اش در نیویورک خطاب به مردم می گوید:
در اینجا می خواهم از مادرم تشکر کنم. مادری که زمانی مرا به دنیا می آورد هنوز ازداشتن حق رای محروم بود. در واقع شصت سال پیش از این زنان امریکا حق رای نداشتند. از این سخن اشک در چشمم می نشیند، در دنیایی که هنوز مرد سالاری در بسیاری نقاط جهان حرف اول را می زند. این پیروزی کمی برای ما نیست؛ این پیروزی همه زنان چهان است خوشحالم از این پیروزی .
خوشحالم از این پیروزی اگر چه: در سرزمین مان، برای رسیدن به برابری صد سالی است می دویم و هنوز دنیا به کام ما نمی چرخد. هنوز باید به بهانه “یک میلیون امضا” تلاش کنیم تا حرف و صدای مان را به گوش و جان ها برسانیم. گرچه در این دنیا حتی روزنه های کوچک را هم از ما دریغ می کنند.
مجله «زنان» نشریه ای که بخشی از فعالیت های جنبش زنان، را منعکس می کرد و زنان بسیاری اولین آموزه های فمینیستی خود را از آنجا آغاز کردند. و تنها مجله زنانه کاغذی در ایران به سردبیری شهلا شرکت پس از شانزده سال کار مداوم پی گیرانه، را بستند. گرچه برای این که صدای زنان به هیچ گونه به گوش نرسد در طی یک سال گذشته چند سایت اینترنتی زنان از جمله تغییربرای برابری سایت کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز را طی مدت یک سال هشت بار فیلتر کردند. گرچه در این سالها دخترکان مان را به جرم بی حجابی، کم حجابی و آرایش و چکمه و پوشش …، به شلاق بستند. گرچه هنوز یاران دیگرمان،هانا و روناک به جرم جمع آوری یک ملیون در زندانند و زنان دیگر منتظر… گرچه با این سنفونی ناساز حکومتیان در ایران، در این سوی مرز ظاهرا آزاد برخی از فعالین زن در خارج از کشور، از همه فعالیت های زنان در داخل کشور، هیچ را نمی بینند! بند کرده اند به ملاقه آش نذری مادری که دخترش در زندان بود و خدای ناکارده ملاقه به دست یکی از فعالان جنبش یک میلیون امضا هم می خورد او هم همش هم می زند. و آن ملاقه امروز سر همه ما را می شکند! اگرچه مردم ما در کشوری زندگی می کنند که رتبه نخست اعدام کودکان را به خود اختصاص داده است. گرچه اعدام عاطفه ها بر دار حکم سنگسار پا برجاست . اما با وجود همه این ها خوشحالم که هیلاری رودام در این مرحله در آن جا در بالا ایستاده، سخن او سخن پیروزی است. “ما همیشه بازنده نیستیم*” اگرچه به نظر می رسد نتیجه رقابت این دو به ادامه روند برگزاری انتخابات مقدماتی در سایر ایالت ها موکول شود و یا حتی دیگری برنده این بازی باشد.
زیرنویس
امتیاز مجله زنان به سردبیری شهلا شرکت لغو شد.
تغییربرای برابری سایت کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز برای هشتمین بار فیلتر شد. از آغاز به کار سایت کمپین در شهریور۱۳۸۵ تا کنون (آذر ۱۳۸۶ ) که بیش از یک سال می گذرد.
+ There are no comments
Add yours